مقایسه آموزش و پرورش برزیل

ساختار آموزشی

نظام آموزشی برزیل شامل موسسات دولتی (فدرال، ایالت وشهری) وموسسات خصوصی که از پیش دبستانی، دبستان (مقطع اول) ومتوسطه (مقطع دوم) تا مقاطع دانشگاه وکارشناسی ارشد ودکتری تقسیم بندی می شود.آموزش برای سنین 7 تا 14سال اجباری می باشد، آموزش ملی در تمامی مقاطع آزاد است. مدارس غیر انتفاعی واجد شرایط دریافت کمک مالی دولتی می باشند.

مجلس سال 1988 برزیل، 25 % از درآمدهای مالیالت خارجی وایالتی را به آموزش وپرورش اختصاص داد.پیشرفتهای چشمگیری در ساختار آموزشی برزیل در 25 سال گذشته صورت گرفته است. در سال 1964، 10 میلیون دانش آموز ودانش جو در تمامی مقاطع تحصیلی حضور داشتند.درسال 1990این رقم به 6/37 میلیون دانش آموز ودانشجو بالغ گردید که از این تعداد 9/3 میلیون در مقطع پیش دبستان، 2/28 میلیون در مقطع دبستان، 8/3 میلیون در مقطع متوسطه و7/1 میلیون در دانشگاه به کس آموزش ودانش مشغول بوده اند.

با وجود این پیشرفت، کمتر از 40% از جنعیت سنی دبیرستان در مدرسه ثبت نام کرده اند.نظام آموزشی برزیل به شرح ذیل به صورت خلاصه ارائه گردیده است:

آموزش پایه

سن آغاز دوره: 7 سالگی

سن اتمام دوره:14 سالگی

آموزش ابتدایی

طول دوره: 8 سال

بین سطوح سنی 7 سال تا 14سال

مدرک اعطایی: CERTIEICADO DE CONCLUSAO DE PRIMEIRO GRAU

آموزش متوسطه

طول دوره: 3 سال

بین سطوح سنی 15 سال تا 17 سال

مدرک اعطایی: DIPLOMA DE SEGUNDO GRAU

آموزش فنی

نوع مدرسه: مدرسه فنی متوسطه (هنرستان)

طول دوره: 4 سال

بین سطوح سنی 15 سال تا 18 سال

مدرک اعطایی: DIPLOMA DE T

آموزش پیش دبستانی

ساختار آموزشی

آموزش پیش دبستانی مدت زمان 2 سال طی سنین6-4 سالگی به کودکان ارائه می گردد. برنامه های آموزشی از طریق سازمان یا نهادی که اداره و مدیریت مؤسسه را به عهده دارد تعیین می گردد.

اهداف آموزشی

. فراهم نمودن شرایط مناسب جهت ترقی جسمی، عاطفی، درک ذهنی و اجتماعی کودک

. افزایش دانش و تجربه و علاقمند نمودن به تحول ماهیت در زندگی پویا

. اطمینان دادن به تاثیرگذاربودن روابط و عملکرد کودک در همبستگی، آزادی، تعاون و احترام در جامعه

آموزش ابتدایی

ساختار آموزشی

آموزش ابتدایی در مدت زمان 8سال طی سنین14-7سال ارائه می گردد. 70% از معلمان در مناطق شهری و4/20% از معلمان در مناطق روستایی فعالیت می نمایند.

برنامه های آموزشی

. ارتباطات و بیان (پرتغالی)

. تعلیمات اجتماعی (تاریخ و جغرافی)

. علوم (ریاضیات، علوم فیزیکی و بیولوژیکی)

. تربیت بدنی

. آموزش هنر

. بهداشت و آمادگی برای کار

مواد درسی جدید (زندگی اجتماعی و اخلاق) نیزخود بردروس اخلاق، آموزش جنسی،محیط، بهداشت، اقتصاد و چند نژادی مشتمل می گردد.مدت زمان کلاس ارائه دروس در هفته بر200 روز کاری بجز مواقع امتحان (حداقل 800 ساعت کلاس در سال) مشتمل می گردد.

ارتقاء تحصیلی

با توجه به سن عملکرد دانش آموز، درپایه هفتم علیرغم یک یا دو درس ناتمام اجازه ورود به پایه هشتم صادر می گردد.

ارزیابی تحصیلی

با بهره گیری از بررسی های انجام یافته توسط نظام ملی ارزیابی آموزش پایه (SAEB)میزان کسب فنون خواندن و تعبیر مطالب، حل مسأله و بکارگیری مفاهیم ریاضی درمقطع ابتدایی مشخص می گردد. جنبه های فرهنگی،روانشناختی، اقتصاد اجتماعی و شیوه های صحیح ارزشیابی نیز در این سیستم مشخص می گردند.

افت تحصیلی

طبق آمار سال1992، نرخ افت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی بر 33% تکرار پایه و5 % ترک تحصیل مشتمل می گردد.

سیاستهای آموزشی

طی دهه گذشته دولت برزیل سه سیاست ملی عمده را ارتقا داده است. اولین آن‌ها در 1993 و 1994 سیستم آموزشی را به‌عنوان یک کل تحت پوشش قرار داد و تجهیز معلمان،مدارس،دبیرخانه‌های آموزش و سازمان‌های غیر دولتی را تا این که در رابطه با موضوعات آموزش متعهد شوند. این هدف عمده‌ای بود تا این که اهداف آموزش برای همه طرح‌ها و درگیر ساختن عوامل مختلف درآماده سازی برنامه10ساله 1994منتشر گردد. در سال 1995 به‌زودی دولت مرکزی جدید تلاش به‌منظور بسیج اجتماعی کاملی به‌راه انداخت که تحت عنوان Acorda – Brasil – Esta naltorada Escda (‌یعنی: برزیل از خواب بیدار شود – وقت رفتن به مدرسه است) نامیده شد. و از طریق انبوهی از رسانه‌ها حمایت گردید و در سراسر کشور انتشار یافت این تلاش منجر به‌یک برنامه دائمی برای بسیج جامعه به‌منظور توجه به موضوعات آموزشی گردید.دو سال بعد سومین تلاش تحت عنوان Toda crianca na Escda (یعنی هر کودکی در مدرسه) نامیده‌شد که تمام رسانه‌ها. ایالت‌ها و دبیرخانه‌های شهری آموزشی و بسیاری از سازمان‌های شهری‌ مختلفی را حول نیاز به مطمئن ساختن این که همه بچه‌های 14-7 ساله در مدرسه حضور دارند بسیج کرد.

چالشهای آموزشی

امروزه بیش‌تر مطالبات مردم و انتقاد از نمایندگی‌های دولتی برنامه‌های مراقبت روزانه و پیش دبستانی و آموزش مقدماتی متوسطه متمرکز شده است. بنابراین وقتی که این مطالبات برآورده شدند و مشکلات ویژه این سطوح آموزش حل شود EFA به اهداف خود نائل خواهد گشت. نرخ خالص دانش آموزان آموزش ابتدایی بسیار نزدیک به نرخ کشورهای توسعه یافته است.مشکل امروز برزیل بسیار بیش‌تر از آنکه ملی باشدناحیه‌‌‌‌ای و روستایی است. FUNDEF که منابع را برای آموزش ابتدایی بر اساس تعداد دانش آموزان در حال تحصیل توزیع‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌کند خدمات را در نواحی نیازمندتر بویژه درنهادهای بلدی سریعاًگسترش داده است.کاهش اساسی درنرخ تجدیدی‌ها و اخراجی‌ها وجود داشته است.رشد سریع در تحصیل دختران در دهه 1990مشهود بوده است. وضعیت دولت فدرال یک مورد واقعی است. در حالی که درست است که اهداف دسترسی همگانی به مدرسه تا حد زیادی برآورده شده‌‌‌اند ولی اهداف تضمین برابری کیفیت و اثر بخشی درسیستم مدرسه هنوز برآورده نشده‌‌‌اند هم‌چنین غلبه براین چالش‌های بسیارپیچیده‌‌‌‌تر ومشکل‌‌‌‌تر است ومستلزم ارزیابی مجدد استراتژی‌ها وشکل دادن به برنامه‌های جدیدی است که قادر باشند فرهنگ مدرسه و ساختار اداری سیستم را تغییر دهند.موفقیت‌های اساسی در عرصه آموزش ابتدایی در نواحی کمتر توسعه یافته بوجود آمده است.عدم تعادل نسبی نواحی هنوز یک مشکل است.حیاتی است که همکاری بین دولت فدرال، ایالات و نهادهای شهری و NGO‌ها بهبود پیدا کند. بهر حال خط مشی آموزشی هنوز از غیاب یک طرح ثابت ملی برای بهبود این همکاری و توسعه پوشش به آن گروه رنج‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌برد دردهه آینده باید به آموزش بزرگسالان و میانسالان اولویت داده شود.توسعه کتابخانه‌های مدارس و گسترش برنامه هایی که خواندن را بهبود‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌بخشند – برای بخشی از دانش آموزان و معلمان – نیز باید تشویق شود. آموزش در کلاس به تنهایی برای ماهر شدن در زبان نوشتنی کافی نیست. به کتابخانه‌های علمی که هنوز در بیش‌تر مدارس موجود نیستند نیز باید توجه مشابهی مبذول گردد.تقاضای روز افزونی درجهت آموزش بومی و غلبه بر نابرابری‌های قومی بخصوص درخصوص برزیلیهای– آفریقایی وجود دارد.هر تحلیلی از وضعیت برزیل اثبات‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌کند که دولت فدرال بطور کلی دید مثبتی نسبت به سیستم آموزشی داشته و اعمالشان را با حمایت از ایجاد شرکت‌ها بعنوان یک استراتژی غیر اجتناب برای اثر بخش‌‌‌‌تر کردن بیش‌تر خط و مشی‌های مورد استفاده به جهت صحیحی هدایت کرده است.

آموزش استثنایی

ساختار آموزشی

وزارت آموزش و پرورش و ورزش مسئول هماهنگی، اجرا و ارزیابی عملکرد آموزش استثنایی در کشور می باشد.کلیه افراد اعم از نابغه و عقب افتاده در گروهی به نام «افراد با نیازهای ویژه» قرار می گیرند. خدمات موجود از سطح شیرخوارگاه تا تحصیلات عالیه را در بر می گیرد. بهره گیری از امکانات ویژه درتمامی ایالات برزیل ممکن می باشد.

الحاق دبیرخانه آموزش استثنایی به دبیرخانه ی ملی آموزش پایه در مارس 1990

. تخصیص بودجه‌ بیش‌تر به آموزش دانش آموزان با نیاز‌های یادگیری خاص

. برقراری سیاست آموزش ویژه ملی برای اولین بار در تاریخ کشور از سال 1994

. منطقه‌‌‌‌ای کردن آموزش استثنایی در توسعه خدمات دولتی به حداقل 1500 منطقه

. حمایت از سیاست لحاظ نمودن افراد معلول در شبکه آموزشی منظم

. بهره گیری ازپارا مترهای ملی برنامه های آموزشی به‌عنوان مرجعی برای کلیه دانش آموزان

. تمرکز یافتن فعالیتهای دولت بر تقویت روشهای آموزش استثنایی ازسال 1998

. تشویق دانشگاهها در تدوین برنا مه‌های آموزشی جهت تضمین اشتغال گسترده‌‌‌‌تر تربیت معلمان حرفه‌‌‌‌ای استثنایی

. توزیع متناسب 337000 دانش آموز به 8/53 درصد مواجه با نواقص ذهنی، 6/12درصد مواجه با مشکلات چند گانه، 6/12 درصد مواجه با مشکلات شنیداری، 9/4 درصد مواجه با مشکلات فیزیکی، 6/4 درصد مواجه با مشکلات بینائی و7/2 درصد مواجه با مشکلات رفتاری خاص وتنها 4/0افراد با استعداد ماهر وفوق العاده و5/8 درصد مواجه با سایر نواقص از سال1998

. ارائه برنامه های آموزش استثنایی در2739منطقه(1/49%) از 5507 منطقه برزیل

. مدیریت2/48درصد ازمدارس استثنایی توسط دولت، 8/26درصد توسط نهادهای منطقه‌‌‌‌ای و 8/24 درصد توسط نهادهای خصوصی و2/0 درصد توسط نهادهای فدرال از سال 1998

اهداف آموزشی

تعلیم و تربیت کودکانیکه دارای ناتوانائیهای ذهنی و جسمی یا مشکلات رفتاری بوده و یا نابغه و تیزهوش می باشند و فراهم نمودن امکان پیشرفت در اصول کلی راهبردهای فعالیتهای آموزشی که موجب استقلال فردی و اتحاد اجتماعی می گردد. مؤسسات مربوطه در راستای خدمات آموزشی و تربیت نیروی بازار کار بویژه معاونت فنی تربیت منابع انسانی فعالیت دارند.

جهت گیری آموزشی

در مقطع ابتدایی برنامه تحصیلی متناسب با نیازهای این عده و حول محور مشترک ملی برنامه ریزی شده است که در مؤسسه دولتی و خصوصی اجرا می شود. در سطح یش دبستان 19 واحد آماده ارائه خدمات در فدرال می باشند. دو مؤسسه در سطح ملی برای نابینایان و دارای اختلالات شنوایی خدمات و تربیت نیرو برای بازار کار را عهده دار می باشند. دبیرخانه های آموزشی کشوری در این امر، مؤسسات را یاری می دهند. امتحانات ورودی دانشگاه متناسب با این افراد نیز در اختیار آنان می باشد. برای کودکان تیزهوش در مقطع ابتداای مدرسه خاصی وجود ندارد بلکه اتاقهای منابع فوق برنامه جهت تقویت و غنی نمودن برنامه آنان در نظر گرفته شده است. دوره های کارآموزی بازرگانی و صنعتی و کارگاههای پیش – حرفه ای و دوره های تکمیلی دانشگاهی، ورزشی و فعالیتهای اجتماعی در سطح کشور قابل دستیابی برای معلولین می باشند.

دستاوردهای آموزشی

. افزایش نرخ ثبت نامی دانش آموزان با نیازهای ویژه بین سال‌های 98-1988

. افزایش تعداد مراکز آموزش استثنایی منطقه‌‌‌‌ای در سال 1998 با برخورداری از11هزاردانش آموز

. افزایش نرخ3/45درصدی ثبت نام دانش آموزان در مراکز استثنایی طی سال 1998

. افزایش دسترسی کودکان معلول به امکانات آموزشی افزایش سرمایه گذاری برروی کودکان با استعداد ونابغه

آموزش معلمان

تعداد دانشجویان دوره های آموزش معلمان بر 790200 نفر جهت تدریس ابتدایی و تعداد معلمان شاغل بر 1861400 نفر(8/72 % در بخش دولتی و 2/27 % در بخش خصوصی) بالغ می گردد.

اهداف کلی

. برنامه‌های مسیر شغلی و حقوقی و دستمزد برای همه معلمان در کل سطوح آموزش اساسی را تکمیل کند.

. معلمانی که حداقل شرایطی که بر طبق قانون مورد نیاز است را نداشته باشند، استخدام نکند.

. دوره‌های آموزشی برای معلمانی که چهار کلاس اول هستند و آموزشهای بالاتر برای آن‌ها که از کلاس پنجم به‌‌‌بعد تدریس‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌کنند را برگزار کند.

· اطمینان از این که در طول دوره پنج ساله، حداقل 50درصد مدیران مدارس مدارک دانشگاهی کسب‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌کنند و در مدیریت مدرسه متخصص‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌‌شوند.

آموزش معلمین ابتدایی

معلمین مدارس ابتدایی برای سال تحصیلی 1 تا 4 در موسسات آموزش سطح متوسطه آموزش می بینند.

آموزش معلمین متوسطه

آموزش معلمین مدرسه متوسطه در دانشکده های فلسفه، آموزش وپرورش یا انسان شناسی وفلسفه صورت می پذیرد. این معلمین د دانشگاه یا موسسات خصوصی که مختص آموزش معلمین مدرسه متوسطه می باشند شرکت نمایند. مدرک اعطایی در پایان دوره به دانشجویان Licenciatura می باشد.

آموزش اساتید دانشگاهی

معلمین آموزش دانشگاهی در سطوح Mestrado و Doutoradoآموزش را می گیرند. مدارک مورد نیاز مطابق با مقوله معلم آموزش دانشگاهی متفاوت است و استاد یاران نیاز به اولین مدرک سطح عالی دارند.

استادیاران بایددارای مدارکMestrado یا Doutorado، Litulares می باشند.مدرک Doutorado شرط لازم برای کار در سطح کارشناسی ارشد ودوره دکتری در نظر گرفته می شود.

مدارک مورد نیاز جهت تدریس در سطوح مختلف آموزشی

· پیش دبستانی: دیپلم رشته تربیت معلم از دبیرستان

· سطح اول: دیپلم رشته تربیت معلم از دبیرستان (پایه های اول تا چهارم) – لیسانس همراه با گواهی تدریس کوتاه مدت برای (پایه های اول تا هشتم)

· سطح دوم و سطح سوم: لیسانس دبیری در موضوع مورد تدریس

مواد آموزشی

· دارندگان لیسانس رشته مربوطه: آموزش تکمیلی روش تدریس شامل روانشناسی آموزش، تعلیم و تمرین تدریس

· دارندگان دیپلم فنی دبیرستان: دوره های تکمیلی مربوطه بعلاوه روشهای تدریس فوق الذکر

ارتقاء شغلی

معلمان دارای دیپلم هنرستانی با گذراندن حداقل 300 ساعت دوره آموزشی می توانند در تمام پایه های ابتدایی تدریس کنند. با تأیید شوراهای آموزشی مربوطه دیپلمه های معلمی از دبیرستان با یک دوره کوتاه مدت می توانند در پایه های پنجم و ششم تدریس کنند. همچنین معلمان لیسانس دبیری با گذراندن یک دوره حداقل یکساله دانشگاهی می توانند تا پایه دوم متوسطه تدریس کنند.

حقوق و مزایا

. ابتدایی: R$ 21/63 ریو

. متوسطه: R$ 68/1259

. معلمان فنی: R$ 68/1259

. معلمین مقاطع پیش دانشگاهی

. حداقل درآمد معلمین پایه های 4-5 مدارس دولتی 1000 دلار در ماه

. مرخصی مقطع بارداری: 4 ماه

. مرخصی مقطع بیماری: به اندازه مورد نیاز

. تعطیلات: ژانویه، فوریه، جولای ونیمه دسامبر

. اساتید دانشگاهی

. بیشترین حقوق: 1500 دلار درماه

میانگین حقوق: 700-500 دلار درماه

نسبت افزایش حقوق و مزایا

بر اساس افزایش ساعات کار هفتگی از20ساعت به بعد،افزایش دریافت معلمان بر پایه قرارداد آنها با مؤسسه آموزشی و با توجه به محل، وضعیت اداره کلاس، قوانین کار و صلاحیتهای رسمی فرد متغیر می باشد.

آموزش ضمن خدمت

هدف این دوره پیشبرد روشهای تدریس در سطح ملی و معرفی برنامه های پیشرفته در روند تعلیم و تعلم و آمیزش تئوری و عمل است که 6/64 % از معلمین در آن شرکت می نمایند. مدرک پایان دوره گواهی اجازه تدریس است که به فارغ التحصیلان اعطا می گردد.دروس ارائه شده در دوره برروشهای تدریس و باز آموزی مواد درسی مربوطه مشتمل می گردد.