مقایسه آموزش و پرورش برزیل

ساختار آموزشی

نظام آموزشی برزیل شامل موسسات دولتی (فدرال، ایالت وشهری) وموسسات خصوصی که از پیش دبستانی، دبستان (مقطع اول) ومتوسطه (مقطع دوم) تا مقاطع دانشگاه وکارشناسی ارشد ودکتری تقسیم بندی می شود.آموزش برای سنین 7 تا 14سال اجباری می باشد، آموزش ملی در تمامی مقاطع آزاد است. مدارس غیر انتفاعی واجد شرایط دریافت کمک مالی دولتی می باشند.

مجلس سال 1988 برزیل، 25 % از درآمدهای مالیالت خارجی وایالتی را به آموزش وپرورش اختصاص داد.پیشرفتهای چشمگیری در ساختار آموزشی برزیل در 25 سال گذشته صورت گرفته است. در سال 1964، 10 میلیون دانش آموز ودانش جو در تمامی مقاطع تحصیلی حضور داشتند.درسال 1990این رقم به 6/37 میلیون دانش آموز ودانشجو بالغ گردید که از این تعداد 9/3 میلیون در مقطع پیش دبستان، 2/28 میلیون در مقطع دبستان، 8/3 میلیون در مقطع متوسطه و7/1 میلیون در دانشگاه به کس آموزش ودانش مشغول بوده اند.

ساختار آموزشی

نوجوانان آلمانی بخش ویژه‌ای از وقتشان را در مدرسه و انجام فعالیتهای مربوط به مدرسه مانند انجام تکالیف می‌گذرانند مدارس از ساعت 7:30 یا 8 صبح باز می شوند و حداقل تا 1 ظهر فعالیت دارند. برنامه دانش‌آموزان هر روز متفاوت است. دانش‌آموزان رشته‌های تحصیلی درGymnasium یا Gesamtschule بطور متوسط 40-30 کلاس در هفته دارند. که هر کلاس 45 دقیقه به طول می انجامد. بسیاری از مدارس بعد از ظهر ها فعالیتهای فوق برنامه ارائه می‌دهند اغلب نوجوانانی که ورزش می کنند وقت خود را در باشگاههای ورزشی می‌گذرانند نه در مدرسه. بیشتر معلمان , والدین و دانش‌آموزان احساس می کنند که مدارس باید فعالیتهای فوق برنامه بیشتری ارائه دهند. تعداد کمی‌از دانش‌آموزان در کنار درس خواندن کار هم می کنند. عموماً کار کردن در هنگام تحصیل توسط والدین و معلمان توصیه نمی شود. دانش‌آموزان هنرستان ها استثنا هستند. بعلت وجود قسمتی از سیستم آموزشی دو گانه این دانش‌آموزان طی دوران تحصیلشان در یک کارخانه محلی بصورت پاره وقت کار می کنند. یکی از مشکلات عمده نوجوانان درخانه وجود والدینی است که برای فرزندانشان حوصله ندارند یا علاقه‌ای به کارهای فرزندانشان نشان نمی‌دهند معلمان تاکید کردند که مدارس نقش مهم و مرکزی در اجتماعی کردن جوانان دارند. بسیاری از دانش‌آموزان فکر می کنند مدرسه در زندگیشان یک بار اضافی است و مدرسه برای آن‌ها یک اجبار است. به علاوه بسیاری از دانش‌آموزان مدرسه را به‌عنوان جایی می‌دانند که بر اساس عملکرد آن‌ها روشی انتقادی را پیش می گیرد به هر حال اغلب دانش‌آموزان از یاد گرفتن دیدن همکلاسیها و برقراری رابطه متقابل با معلمان در مدرسه لذت می‌برند. ایجاد انگیزه در یک دانش‌آموز برای موفق شدن درمدرسه بوسیله عوامل زیادی صورت می گیرد که این عوامل شامل حمایت همکلاسیها و همیاری والدین می‌باشد. همچنین مهم است که ارتباط بین وضعیت دانش آموز در مدرسه و شغل آینده او را تشخیص دهیم. این انگیزه سازی برای کسب موفقیت در مدرسه در طول چند سال آخر دوره متوسطه افزایش یافته و این درست زمانی است که دانش‌آموزان درباره مسیر زندگی آینده شان در حال تصمیم گیری می باشند. بدلیل نیاز برای کسب گواهی نامه برای ورود به بسیاری از کارها انگیزه ای قوی برای جوانان بوجود آمده است تا هرچه زودتر در مورد مسیر زندگی آینده تصمیم بگیرند. حمایتهای جامعه برای تصمیم گیریهای شغلی متعدد است که شامل بروشورهای منتشر شده دولتی , مشاوره‌های شغلی و کتابخانه‌ها می‌باشد. بسیاری از مدارس به دانش‌آموزانی که به کار نیاز دارند یک دوران کارآموزی سه هفته‌ای در یک موسسه یا شرکت طی سال‌های تحصیل , ارائه می دهند. دانش‌آموزانی که آرزو دارند تحصیلاتشان را در دانشگاه ادامه دهند باید گواهینامه Abitur را بدست آورند. درصد زیادی از نوجوانان آلمانی به یکی از 400 دوره کارآموزی وارد می‌شوند طی کارآموزیهای سیستم دو گانه آموزش دانش‌آموزان بیشتر از نصف روز همزمان با تحصیل کار می کنند. پذیرش در بسیاری از دوره‌های کارآموزی بویژه در بانک ها و اداره های بیمه به صورت رقابتی می باشد. نقش والدین درآموزش فرزندانشان از مدارس مقدماتی متوسطه به بعد و برطبق سن آنها تغییر می کند. والدین دانش‌آموزانی که 18 سال یا بیشتر هستند مستقیماً در آموزش فرزندانشان دخالت نمی‌کنند حضور در جلسات شبانه معلم – والدین توسط والدین دانش‌آموزان Hauptschule بسیارکم رنگ است حال آنکه از والدین دانش‌آموزان Realschule انتظار بیشتری می‌رود تا دراین جلسات شرکت کنند. والدین دانش‌آموزان Gymnasium بیشترین فعالیت را دارند. معلمان بیشتر از مشکلات نوجوانان و عملکرد ضعیف آن صحبت می کردند که علت آنرا فقدان حمایت یا علاقه والدین می‌دانستند. غفلت (Verwahrlosung) واژه‌ای بودکه اغلب معلمان برای توصیف وضعیت خانوادگی دانش‌آموزان مشکل دار استفاده می‌کردند. مدارس آلمان دانش‌آموزان را در کلاس‌هایی تقسیم بندی می نمایند که معمولاً برای چندین سال درکنار یکدیگر می‌مانند و بنابراین فرصتهای بیشتری برای برقراری ارتباط همسالان خود دارند. سیستم کلاسی تلاشی برای راحت بودن دانش‌آموزان در مدرسه است. دور نمای ضعیف استخدام بویژه در آلمان شرقی در بسیاری از مواد سر چشمه ناامیدی و فقدان انگیزه برای بسیاری از نوجوانان می‌باشد.

Gymnasium به دو سطح پایین و بالاتر تقسیم می‌گردد. سطح پایین شامل کلاسهای 5 الی 10 و سطح بالاشامل کلاسهای 11الی13 می‌باشد. برای هر کدام از سطوح دوره تحصیلات نیازهای جداگآن‌های وجود دارد. به علاوه Gymnasium در ارائه دوره تحصیلی مطمئن به طور تخصصی عمل می‌کند و دانش‌‌آموزان می‌توانند در Gymnasium که یک با تعداد بیشتری رشته تحصیلی ارائه می‌دهد یکی را انتخاب نمایند.

ساختار آموزشی

کودکستان

آموزش ابتدایی

آموزش متوسطه

دوره های آموزشی شغلی شاگردی آموزش استخدامی قراردادی و پیمانی:

تربیت معلم ابتدایی تربیت معلم کودکستان

مدرسه حرفه ای

مدرسه فنی

مدرسه هنر

دبیرستان هنر

دبیرستان کلاسیک یا علمی

آکادمی هنرهای زیبا

دانشگاه مؤسسات دانشگاهی

ساختار آموزشی

نظام آموزش و پرورش در فدراسیون روسیه به عنوان یک زنجیر پیوسته از سطوح و مراحل مختلف آموزشی است. تحصیلات متوسطه عمومی قلب نظام آموزشی کشور است که پس از آموزش متوسطه پایه و آموزش ابتدایی ارائه می گردد. مقطع تکمیلی متوسطه نیز در ادامه تحصیلات متوسطه پایه به علاقه مندان ارائه می گردد

آموزش پیش دبستانی

سیاستهای آموزشی

اصلی ترین سیاست آموزشی مراکزپیش دبستانی،تدوین برنامه های آموزشی ناحیه ای برخورداراز خصوصیات تاریخی، فرهنگی و جغرافیائی نواحی مختلف کشور است.

سیاستهای حمایتی

حمایت اجتماعی از کودکان

در عرصه حمایت اجتماعی کودکان روسی جهت های مذکور در ذیل از ارجحیت برخوردار بوده است:

- حفاظت از حقوق اجتماعی کودکان و عدم فقر اجتماعی آنان درجهت پیش گیری از بروز بزهکاری

- توسعه مدارس شبانه روزی و تاسیسات آموزشی ویزه کودکان جهت جلوگیری ازابتلای آنان به مشکلات اخلاقی و رفتاری نظیراعتیاد به مواد مخدر و.....

- سپارش کودکان بی سرپرست به شهروندان فدراسیون روسیه و افراد خارجی داوطلب جهت مراقبت از ین کودکان

- تشکیل مراکز ویزه کودکان مطرود از کانون خانواده و مهاجرین اجباری

- برقراری هماهنگی میان وزارت آموزش و پرورش و نهاد ریاست جمهوری درجهت برخورداری کودکان بی سرپرست روسی و کودکان مطرود از کانون خانواده و مهاجرین اجباری از امکانات مناسب آموزشی و تفریحی

ساختارآموزشی

به موجب قانون اصول آموزش ملی شماره1739، سیستم آموزش ملی ترکیه شامل دو قسمت اساسی به نام آموزش رسمی و آموزش غیر رسمی است.

آموزش رسمی

آموزش رسمی به معنای سیستم مدرسه ای است. سیستم مدرسه ای آموزش ملی ترکیه شامل چهار سطح ذیل است:

1 آموزش پیش دبستانی

2 آموزش ابتدایی

3 آموزش متوسطه

4 آموزش عالی

ساختار آموزشی
آموزش اجباری از 5 تا 17 سال بمدت 12 سال بطور تمام وقت طول می کشد ویا از 5 سالگی تا پایان سال تحصیلی که دانش آموز به سن 16 سالگی می رسد بطور تمام وقت واز 16 تا 18 سالگی بطور پاره وقت دنبال می شود.آموزش پیش دبستانی بصورت جداگانه در هلند وجود ندارد.آموزش ابتدائی هشت سال بطول می انجامد که از 4 تا 12 سالگی بوده واز 5 سالگی به بعد اجباری می باشد.آماده سازی کودکانی زیر 4 سال تحت مسئولیت وزارت بهزیستی، بهداشت وامور فرهنگی می باشد.ازسال تحصیلی 1994-1993همه انواع مدارس متوسطه، با یک دوره سه ساله آموزش پایه شروع می شود آموزش عمومی جامع پایه که هیچ وجه تمایز تخصصی بین موضوعات عمومی وتکنیکی ایجاد نمی کند.بسته به دوره آموزوش انتخابی، ممکن است تا 4 سال طول بکشد. MBOبرای دانش آموزان سنین 16 تا 19سال طراحی گردیده است.کارورزی دانش آموزی 2 تا 3 سال طول می کشد وکار آموزی پیش رفته دانش آموزی 1 تا 3 سال طول می کشد. در سرزمین هلند برای کودکان زیر 4 سال تأمین آموزش رسمی محدودی وجود دارد. در ژوئن سال 2000 وزارت آموزش،فرهنگ وعلوم،وزارت بهداشت، رفاه وتربیت بدنی، وزیر برنامه ریزی شهری وهماهنگی اقلیت ها به صدور بیانیه ای درخصوص آموزش خردسالان به چاپ رسانید.

ساختار آموزشی

مطابق قانون عمومی تحصیلات عمومی مصوب سال1970، مراحل تحصیلی درکشور پادشاهی اسپانیا به شرح ذیل تنظیم گردیده است:

1- مقطع پیش دبستانی که خود از دوره مهدکودک ویزه کودکان رده های سنی5-2سال و دوره آمادگی ویزه کودکان رده های سنی 5-4سال متشکل می گردد.

2- آموزش پایه که برای کودکان رده های سنی13-6سال برنامه ریزی شده و به دو بخش

(بخش ویزه دانش آموزان رده های سنی10-6سال و بخش ویزه دانش آموزان رده های سنی13-11سال) مشتمل می گردد. شایان ذکر است که تحصیلات پایه در مدارس دولتی و خصوصی رایگان و اجباری است.

3- مقطع آموزش متوسطه که مدت زمان3سال به طول انجامیده و به دانش آموزان رده های سنی16-14سال ارائه می گردد.پس ازگذراندن این دوره، دانش آموزان ملزم به گذراندن دوره یکساله پیش دانشگاهی می باشند که درصورت توفیق در آن ازمجوز حضوردر دانشگاهها برخوردار می گردند.

4- آموزش عالی که خود بر سه مرحله اساسی مشتمل می گردد. در مرحله نخست دانش جویان طی سه سال به درجه دیپلماتورا (کاردانی) نایل می آیند در مرحله دوم دانش جویان طی دوره آموزش تخصصی دو ساله به اخذ مدرک کارشناسی نائل آمده وغالبا به عنوان مهندس و یا معلم به فعالیت می پردازند.در مرحله سوم دانشجویان ملزم به دفاع از تز(رساله) تخصصی خود جهت احراز درجه دکتری می باشند.

ساختار آموزشی

به طور کلی می توان گفت که ساختارآموزشی کشور پرتغال بر ساختار ذیل استوار می باشد:

آموزش پیش دبستانی(مهدهای کودک)

آموزش پایه

آموزش پایه خود شامل سه مرحله است: مرحله اول- مرحله دوم-مرحله سوم

آموزش مقدماتی متوسطه

آموزش تکمیلی متوسطه

آموزش متوسطه حرفه ای

آموزش متوسطه عمومی CT و CSPOP

آموزش غیر دانشگاهی (پلی تکنیک)

آموزش دانشگاهی

آموزش پیش دبستانی

ساختار آموزشی

آموزش پیش دبستانی ازسنین3تا5 سالگی اختیاری بوده ودرمهدهای کودک دولتی وخصوصی ارائه می شود.مهدهای کودک دولتی رایگان است واین درحالیست که مهد کودک های خصوصی به اخذ شهریه مبادرت می نمایند.آموزش پیش دبستانی بخش جدایی ناپذیر نظام آموزشی دولتی تلقی می شود که درقانون ژوئیه 1975برآن تأکیدشده است.

دراین نظام اهداف آموزش دبستانی تعیین شده ودانشسرای تربیت معلمان مهدکودک دایرمی شود.همچنین دردهه 1970،خدمات آموزشی مختلف مهد کودک که بعداً به گروه های متعددی تقسیم شد،تحت نظارت وهماهنگی وزارت آموزش ووزات کار وتأمین اجتماعی قرار داشت.آموزش پیش دبستانی اختیاری بوده وبه کودکان سه تا شش سال (سن قانونی شروع آموزش پایه) ارائه می شود.کودکان این گروه سنی عموماً درمهد کودک حضور می یابند.شبکه های دولتی وخصوصی از مهدکودک ها زیرنظروزارت آموزش فعالیت می کند که سرپرستی وفعالیت آنان تحت نظارت مدیریتهای آموزش منطقه ای قرار دارد.شبکه ای ازموسسات پیش دبستانی که توسط MESS واز طریق مراکز تأمین اجتماعی منطقه ای اداره می گردد نیز مهد کودک های دولتی وخصوصی را دربرمی گیرد.

اکثر موسسات دولتی وخصوصی زیرنظرMESS امکانات مراقبتی شیرخوارگاهی برای کودکان ازبدو تولد تا سه سالگی را فراهم می نمایند.اگر چه در شبکه دولتی وزارت آموزش رشد بسیار سریعی طی دهه گذشته رخ داده است،اما این شبکه کمتر ازنصف ظرفیت کل مهد کودک ها را دربر می گیرد.درمقابل، دیگرموسسات اکثراً وابسته به موسسات خصوصی بوده یاموسسات خصوصی- تعاونی می باشند.طبق آمارسال 1992حدود9/49% ازکودکان 3 تا 6 ساله در مهد کودک حضور یافتند که حدود 40% آنان در مهد کودک های دولتی وابسته به وزارت آموزش،115درصددرموسسات خصوصی یا تعاونی و45% در نهادهای وابسته به MESS حضور داشتند.درمدارس وابسته به MESS اولویت با کودکانی است که خانواده های آنان ابزار مالی واجتماعی لازم در اختیار ندارند.حضور درمهد کودک های وابسته به وزارت آموزش رایگان است اما در مراکز وابسته به MESS والدین،متناسب با درآمد خانواده(ازنهادهای دولتی یاخصوصی غیرانتفاعی)بخشی ازمخارج رامتقبل می شوند.

ساختار آموزشی

نظام آموزش و پرورش درکشور اتریش به عنوان یک زنجیر پیوسته از سطوح و مراحل مختلف آموزشی است. تحصیلات متوسطه عمومی قلب نظام آموزشی کشور است که پس از آموزش متوسطه پایه و آموزش ابتدایی ارائه می گردد. مقطع تکمیلی متوسطه نیز در ادامه تحصیلات متوسطه پایه به علاقه مندان ارائه می گردد

آموزش پیش دبستانی

تاریخچه

در این گروه می‌توان از سیستم‌ یتیم خانه‌ها در آغاز عصر جدید نام برد. اولین مؤسسات مراقبت از کودکان با ایجاد کارگاههای تولیدی در سال 1750 و کارهای ساعتی زنان خانه‌دار اتریش در خارج از خانه و در کارگاههای صنعتی تشکیل گردیدند.با تأسیس اولین مرکز مراقبتی کودکان در اتریش در سال1830 مؤسسه‌ای ایجاد گردید که جزء سیستم آموزشی مدارس به حساب نمی‌آمد (و از اینرو هیچگونه حمایتی از جانب صندوق مدارس دریافت نمی‌کرد، بلکه به وسیله کمکهای مالی مردم روی پای خود بود) و تنها به صورت اصولی به امر“حمایت و نگهداری” کودکان و کمتر به امر آموزش می‌پرداخت. با تأسیس اولین مهدکودک در سال 1863 (بر اساس طرحهای کومینوس، اوبرلین، پستالوتسی و فریدریش فروبل) یک شکاف اجتماعی رو به رشد ایجاد گردید: مراکز مراقبت از کودکان خانواده‌های کم‌درآمد و مراکز مراقبت از کودکان و فرزندان طبقه متوسط. از سال 1870 تقریباً در همه ایالتهای اتریش مهدکودکهای خصوصی و ایالتی وجود داشته است. وظیفه این مراکز آموزشهای تربیتی تکمیلی در کنار خانواده بود. در سال 1871 اولین اتحادیه شغلی مربیان مهد کودک تشکیل گردید که قوانین مربوط به تأسیس، برنامه‌ریزی، اداره، نظارت و مراقبتهای تربیتی، ساختار ظاهری و فضا و مسائل آموزشی آنها در حدود یکصد سال معتبر بودند. تعداد مهدهای کودک از سال 1885 تا سال 1912 از تعداد 134 به 548 مهدکودک و تعداد مراکز مراقبتی صرف در طی این مدت از 183 به 244 مرکز افزایش یافته است.از سالهای دهه 1920 به بعد مراکز مراقبتی بیشتر به سمت حاشیه رانده شدند و تفکرات مونته سوری در مهدهای کودک جایگزین شدند. در آن سالها وین، که مشاور امور رفاهی آن در شورای شهر دکتر جولیوس تاندلر بود بسیار بیشتر از سایر پایتختهای جهان دارای مهدکودک بود. همچنین “کودکستانهای ملی” با ساعات کاری طولانی‌تر نیز وجود داشتند. کار با کودکان با دورنگری خاصی برنامه‌ریزی شد. در هر “گوشه” (به عنوان مثال: گوشه ساختمان‌سازی، گوشه عروسکها) اسباب‌بازیهای مقتضی با سن و از نظر تربیتی مفید برای کودکان قرار داشت. ژیمناستیک و تدریس موسیقی نیز در کودکستانها ارائه می‌شد.

ساختار آموزشی

تاریخچه آموزشی

در سال1912م گروهی از بازرگانان کویت دست به تأسیس مدرسه ای زدند که معلمین آن، از سایر کشورهای عربی بودند؛ غرض ازتأسیس این مدرسه، تربیت حسابداران ودفتردارانی بود که بتوانند احتیاجات بازرگانها را مرتفع سازند. تعلیم و تربیت، طبق اصول جدید، ازسال 1936م شروع گردید، ولی تا پایان سال 1954م. توسعه آموزش و پرورش چندان سریع نبود. البته سیستم آموزشی ازسال 1965م بین مقطع سنی شش تا چهارده سال اجباری شد.

ساختار نظام آموزشی کویت از 4سال دوره ابتدایی، 4سال دوره میانی و 4سال دوره متوسطه متشکل می گردد. 4سال دوره ابتدایی و 4سال دوره میانی، در مجموع 8سال دوره آموزش اجباری را تشکیل می دهند تحصیلات به زبان عربی است و در تمام مراحل رایگان می‌باشد. علاوه بر این،کلیه دانش آموزان از لباس، غذا و لوازم تحریر و وسیله نقلیه رفت و آمد مجانی استفاده می‌کنند. آموزش و پرورش و آموزش عالی در کویت دارای دو وزارتخانه است ولی یک وزیر مسئولیت آنرا به عهده دارد. مدارس نیز به دو دسته تقسیم می‌شوند: مدارس دولتی” و “مدارس خصوصی”که تحت پوشش برنامه های وزارت آموزش و پرورش اداره می‌شوند “مدارس غیر انتفاعی”در انجا رشد خوبی دارند و تعداد کل مدارس و آموزشگاه‌ها در سال 94-93م. 556 باب مدرسه دولتی و 251 باب مدرسه خصوصی بود، که این رقم در سال 95-94م. به 574 باب مدرسه دولتی و 2256باب مدرسه خصوصی بود که میانگین بی‌سوادی 8/22 درصدکه 5/5 درصد آن مرد و 3/17 درصد زن، در همان سال بوده است. مدارس دولتی کویت زیر نظر اداره تعلیم خاص، که تابع وزارت آموزش و پرورش است، اداره می‌شود.مدارس خاصی که به اتباع کشورهای خارجی تعلق دارد عبارت است از؛ مدارس کشورهای انگلیس، فرانسه، امریکا، آلمان، ایران، هند و پاکستان. حد متوسط شهریه دریافتی سالانه، مبلغی بالغ بر 120 دینار کویتی برای مدارس آسیایی و 900 دینار کویتی برای مدارس عربی، می‌باشد.که مدت زمان فعالیت آنها در طی هفته، از روز دوشنبه تاچهارشنبه می باشد. اتمام سال تحصیلی مدارس، در اواخر خردادماه است.تعلیم را می توان در این کشور به3بخش آموزش و پرورش پیش دانشگاهی،آموزش عالی و آموزش های خاص تقسیم نمود.